تا دهه 1960، لباسی که مهمترین نقش را در نشان دادن تمایزات اجتماعی در بین مردان داشت، کلاه چرمی مردانه نوین چرم بود. این واقعیت که در دهه 1960 ایفای این نقش را متوقف کرد، نشان می‌دهد که در قرن نوزدهم، کلاه‌هایی که در نیمه اول قرن بیستم همچنان استفاده می‌شدند، مخصوصاً برای محیط اجتماعی آن دوره مناسب بودند.
چندین نوع کلاه جدید در طول قرن نوزدهم ظاهر شد و به سرعت در سطوح مختلف اجتماعی مورد استفاده قرار گرفت. کلاه مردانه همچنین برای ادعا و حفظ و نه برای سردرگمی موقعیت اجتماعی مورد استفاده قرار می گرفت، همانطور که در این واقعیت مشاهده می شود که انواع خاصی از کلاه ها از نزدیک با اقشار اجتماعی خاصی شناسایی شدند.
آداب و رسوم مفصل “نوع کلاه” به عنوان وسیله ای برای ابراز احترام به مافوق یک مرد، اهمیت کلاه را در مشخص کردن مرزهای طبقاتی منعکس می کند. از آنجایی که مردان نماینده خانواده خود در فضاهای عمومی بودند، از کلاه مردانه به جای زنانه برای نشان دادن وضعیت خانواده استفاده می شد.
پوشش سر زنان در این دوره متنوع تر و فردی تر از مردان بود. کلاه‌های زنانه به جای پخش سیگنال‌های رمزگذاری‌شده که به رتبه اجتماعی اشاره می‌کنند، مصداق مصرف آشکار بود. در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، اعضای تمام طبقات اجتماعی، از جمله پایین ترین اقشار، از کلاه استفاده می کردند.
در عکسی که حوالی سال 1900 در پاریس از گروهی از جمع کننده های ژنده پوش گرفته شده است، از هر بیست و سه نفر بیست و سه نفر کلاه یا کلاه بر سر دارند. در همان دوره، عکس‌هایی از کارگران در حال خروج از کارخانه‌ها و تظاهرات کارگران در بوستون تقریباً همه را با کلاه نشان می‌دهند.
در دهه های 1840 و 1850، از کارگران و ماهیگیران غیر ماهر با این کلاه ها عکس گرفته شد. در اواسط قرن، همه طبقات اجتماعی آنها را می پوشیدند. پوشش سر که توسط گروهی از سرکارگران، که نماینده قشر بالای طبقه کارگر بودند، استفاده از کلاه را برای بیان آرزوهای آنها برای موقعیت اجتماعی نشان می دهد.
