سنت پخت نان تنوری در اهواز که در منطقه رواج دارد از ضروریات فرهنگ سفره است. نان تنوری یا نان تنور که بیانگر فرهنگ عمومی کردها، مراکشی‌ها، عرب‌ها و آذری‌ها است، قرن‌هاست که جایگاه برجسته خود را در سفره‌های مردم حفظ کرده است.
با گسترش تنورهای صنعتی و نفوذ فرهنگ شهرنشینی در روستاها، نان تنوری که نسبت به گذشته کمتر تولید می شود، هم با بو و طعم و هم با ظاهر متفاوت، جایگاه ممتازتری نسبت به سایر انواع نان دارد. .
اگرچه مشخص است که نان ورقه‌ای در مناطق روستایی بسیار پخته می‌شود، اما نان‌هایی که در تنور پخته می‌شوند، محبوبیت بیشتری دارند، زیرا در ظروف آبدار فرو می‌روند و دیر کهنه می‌شوند.
خمیر نان تنوری پخته شده در تنور که از مالیدن مجدد با گل به صورت گودالی که روی زمین کنده شده و با گل پوشانده می شود یا گنبدی روی زمین درست می شود نیز به طور مخصوص تهیه می شود.
پس از مدتی انتظار، خمیر تخمیر شده را با ترشی آن به سر تنور می آورند. خمیر را که به طور مساوی به گلوله تقسیم می شود با دست هم زده و به ضخامت یک و نیم سانتی متر پهن می کنیم.
به گزارش منطقه؛ آرد، کنجد، تخم مرغ یا پاشیده شده با آب. پس از آن با چسباندن خمیر به دیواره های داخلی تنور پخته می شود. پس از این فرآیندها، نان تنوری پخته شده را می توان به مقدار زیاد تهیه کرد و برای مدت طولانی نگهداری کرد.
مردم بتمن نیز مانند همه مردم منطقه به نان تنوری که قرن ها حمل شده و تا به امروز آورده شده است علاقه خاصی نشان می دهند. نان تنوری که به ویژه در روستاها رواج بیشتری دارد.
به دلیل طعم، بوی لذیذ، ماندگاری و طبیعت سالم مورد علاقه روستاییان است. زنان خانه دار سعی در ادامه سنت پخت نان در تنور دارند که قرن هاست ادامه دارد.
