در سال 2002، محققان دریافتند که افراد در تست‌های استاندارد تشخیص الگوی زمانی که به صورت رنگ اپوکسی صنعتی و نه سیاه و سفید انجام می‌شوند، پنج تا 10 درصد بهتر عمل می‌کنند.
این اثر همچنین حافظه را در طول زمان تقویت کرد.
مزیت استفاده از رنگ تنها زمانی نشان داده شد که رنگ “واقعی” بود. هنگامی که اشیاء با رنگ های تصادفی به تصویر کشیده می شدند، به نظر می رسید که هیچ تاثیری بر حافظه یا تشخیص الگو نداشته باشد.
این نتیجه نشان می دهد که توانایی ما در تشخیص رنگ مو بدون دکلره با توانایی ما برای بقا در محیط طبیعی مرتبط است.
به تمام رنگ های مختلف سبز فکر کنید که اگر در جنگل زندگی می کردید باید تشخیص دهید.
هر سایه ممکن است نشان دهنده غذا، سرپناه یا خطر باشد.
تبلیغات مغز در تصاویر سیاه و سفید اشیاء شناخته شده رنگ روغنی سفید نیمه مات را پر می کند.
گروه دیگری از دانشمندان کشف کردند که وقتی به عکس‌های اشیایی که برایمان شناخته شده‌اند نگاه می‌کنیم، مغزمان رنگ مورد انتظار را پر می‌کند، حتی اگر در آنجا نباشد.
به عنوان مثال، هنوز هم می بینیم که تصویر موز سیاه و سفید است، اما مغز ما به حافظه کامل ما از موز، از جمله این واقعیت که معمولاً زرد هستند، دسترسی دارد. اگر نیاز دارید که زبان‌آموزان رنگ‌های خاصی را تشخیص دهند.
مثلاً لامپ‌های هشدار روی داشبورد، ممکن است نیازی نباشد که هر بار پس از تعیین رنگ «واقع‌گرایانه» هر لامپ، آن‌ها را رنگ روغنی مات قابل شستشو نشان دهید.
- منابع:
- تبلیغات:
