لازم به یادآوری است که پسته فندقی سبز نیز مانند بسیاری از آجیل های دیگر، یک آلرژن قوی است. بنابراین افراد مبتلا به آلرژی باید با احتیاط فراوان از آن استفاده کنند و در صورت کوچکترین نشانه ای از واکنش آلرژیک، آن را به طور کامل از رژیم غذایی خود حذف کنند.
برای جلوگیری از عوارضی به شکل رینیت آلرژیک، بثورات پوستی، اختلال در دستگاه گوارش، حالت تهوع و سرگیجه، بهتر است مصرف توصیه شده را رعایت کنید.
پسته شور فشار خون را افزایش می دهد و آب را در بدن حفظ می کند، بنابراین نباید برای فشار خون بالا، تمایل به ادم و افراد مبتلا به آسیب شناسی کلیه مورد سوء استفاده قرار گیرد.
اختلالات گوارشی (به عنوان مثال، تهوع، استفراغ، اسهال) در صورت مصرف بیش از حد پسته ممکن است رخ دهد.
البته نظارت بر تاریخ انقضای محصول بسیار مهم است. در صورت نگهداری نامناسب کپک روی پسته ظاهر می شود.
کپک ها در طول زندگی خود مواد سمی تولید می کنند آفلاتوکسین. هنگام خوردن پسته های مبتلا به این کپک ممکن است مسمومیت غذایی حاد ایجاد شود.
پسته همچنین برای بیماران مبتلا به سنگ کلیه و نقرس توصیه نمی شود، زیرا ممکن است باعث تشدید این بیماری ها شود.
اول از همه، شایان ذکر است که اگر شما عاشق آجیل شور هستید، پس هنجار پسته در روز باید نصف شود، زیرا نمک یک محصول بسیار مضر است.
کافی است یک زن بالغ یا یک مرد بالغ روزانه 30 گرم یعنی حدود 30 تا 40 مغز آجیل بخورد. یک مرد می تواند تعداد را تا 50 قطعه افزایش دهد، اما نقض این مرز توصیه نمی شود.
برای یک کودک، هنجار بیش از 15 آجیل در روز (ترجیحا تازه، بدون نمک) نیست. پزشکان توصیه می کنند محصول را فقط پس از رسیدن به سن شش سالگی در صورت عدم وجود حساسیت وارد رژیم غذایی کودک کنید. باید با 1-2 آجیل در روز شروع کنید.
اگر در مورد افراد مسن صحبت می کنیم، برای جلوگیری از فشار بیش از حد به مفاصل، کلیه ها و کبد، توصیه می شود روزانه 10-20 عدد پسته شور مصرف شود، میوه های تازه می تواند تا 20-30 عدد باشد.
بی توجهی به میزان توصیه شده عوارض جانبی مانند سرگیجه، تهوع، استفراغ و حتی چاقی را تهدید می کند.
